Iets met Glitter

Sparkling adventures with a dash of magic

Menu
  • Over
  • Avonturen
  • Leven met
  • Lifestyle
  • Zwangerschap en mama zijn
Menu

Adem in, adem uit

Geplaatst op 9 mei 20196 april 2020 door Leonie van der Meer

En repeat. Het lijkt zo simpel en is oh zo belangrijk. Zonder adem geen leven, toch? Maar wat nou als het ademen zelf ineens een probleem is? Als dit ineens niet meer zo vanzelfsprekend en automatisch is als altijd?

Laat ik beginnen met stellen dat mijn goede voornemen om regelmatiger te schrijven voor mijn blog wat mij betreft de prullenbak in kan. Precies hierom doe ik eigenlijk niet aan goede voornemens, ik maak ze toch nooit waar en dan zijn die zogenaamde goede voornemens uiteindelijk alleen maar loze beloften waar ik me dan weer kut over kan voelen.

That being said, hallo lieve lezers! Hoe gaat het met jullie? Tijd niet gesproken! Met mij gaat het niet zo best om maar gelijk met de deur in huis te vallen. Kennelijk heb ik stress. Ik zeg ‘kennelijk’ omdat ik die stress niet echt door heb.

Vroegâh, toen ik nog studeerde had ik regelmatig last van stress. De tentamens waren vaak niet eens het probleem, studeren kon ik best, maar die presentaties… Man, man, man, die presentaties. Wat vond ik die vreselijk om te doen zeg.

Praten voor een groep mensen is al niet echt m’n hobby zeg maar. Praten voor een groep mensen over een onderwerp dat me echt totaal niet boeit en waar ik dan ook nog eens op beoordeeld ga worden vind ik echt vreselijk.

Stress dus. In die tijd uitte die stress zich op de ‘normale’ manier. Zweterige handjes, snellere hartslag, brok in mijn keel en een trillerige stem. Allemaal symptomen waarvan ik wist dat het met stress te maken had. Niets aan de hand, alles onder controle.

Over het algemeen stress ik dus niet abnormaal veel of snel. Sterker nog, ik beschouw mezelf juist als iemand die best stressbestendig is. In mijn tijd als bedrijfsleider van een cultureel poppodium heb ik ook regelmatig stressvolle momenten meegemaakt waar ik altijd vrij rustig onder bleef.

En dan ineens is daar de ‘shit storm’, op het moment dat je het eigenlijk het minst verwacht.

Afgelopen maandag was een dag als alle anderen. ‘s Ochtends dronk ik koffie en at ik ontbijt met mijn liefde, ik deed wat rek en strek oefeningen, yoga en mediteerde wat. Ik schreef in mijn journal en langzaamaan maakte ik me klaar om mijn dag te beginnen.

Op de planning stonden zaken als de administratie voor mijn bedrijf doen, de website onderhouden en wat armbandjes maken om te verkopen op de marktjes. Voor zover ik wist was er geen stress. Het zijn allemaal dingen die ik vaker doe. Niets spannends, niets engs. Dacht ik.

Iets voor lunchtijd krijg ik een naar gevoel. Een soort kramp op mijn borst. Aangezien ik ritalin slik en hartkloppingen een van de bijwerkingen kunnen zijn wijt ik het hieraan. Iets later krijg ik een stekende hoofdpijn die vanuit mijn nek lijkt te komen. Mijn eerste gedachte is migraine, maar eigenlijk herken ik de pijn niet als horend bij migraine.

Dan ineens is het alsof de grond onder mijn voeten weggeslagen wordt. Alsof de wereld op zijn kop staat. Alles voelt onwerkelijk, alsof boven beneden is en andersom. Ik begin hevig te trillen en kan nog maar net op tijd de wc bereiken om mijn ontbijt uit te spugen.

Van het ene op het andere moment voel ik me ontzettend beroerd. Ik wil even op bed gaan liggen, maar zodra ik omhoog kom word ik zo duizelig dat ik bijna flauw val. Tot overmaat van ramp besluit mijn maag het kleine beetje ontbijt wat er nog in zit er ook maar uit te gooien. Wie heeft er voedingsstoffen nodig? Ikke niet moet mijn maag gedacht hebben.

Al kruipend bereik ik de slaapkamer en ik hijs mezelf in bed. Ik besluit een begeleide meditatie op te zetten om iets rustiger te worden. Zodra ik echter ga liggen en ik mijn ogen dicht doe barst de hel los. Het lijkt wel alsof er iemand aan mijn bed staat te schudden en weer heb ik het gevoel dat de wereld op z’n kop staat.

Wederom net op tijd bereik ik de wc, niet dat er nog iets in mijn maag zit om eruit te gooien, maar dat weerhoudt mijn lichaam er niet van om het te proberen. Wat. Een. Ellende. Buiten het feit dat ik me ontzettend beroerd voel, maak ik me inmiddels ook zorgen. Wat. De fuck. Is hier aan de hand?
Heb ik een hartaanval? Ben ik ziek? Heb ik een hersenbloeding?

Steeds als ik een poging waag om op te staan en mij te verplaatsen naar de bank of het bed word ik zo duizelig en begin ik zo hard te shaken dat ik maar gewoon naast de wc blijf zitten. Wat goed uitkomt, aangezien mijn maag vastberaden is om ieder restje voedsel en vloeistof eruit te gooien.

Op een bepaald punt ben ik ervan overtuigd dat ik dood aan het gaan ben, op een hele lullige en sneue manier. Gedachten als ‘nee toch hè, typisch iets voor mij om dood te gaan op de wc’ en ‘oh man, dan komt Dennis straks thuis en vindt hij mij dood, op de vloer van de wc, in een plas kots’ schieten door mijn hoofd.

Na een tijdje voel ik me iets minder misselijk en duizelig. Zou dan nu het moment daar zijn om me te verplaatsen? Dat naast de wc zitten begint me ook vet tegen te staan inmiddels. Ik sta op en moet me gelijk vastgrijpen aan de muur. Vastberaden start ik mijn zombie-walk (want zo moet dat eruit gezien hebben) richting de bank.

Nog voordat ik lig beginnen mijn handen te tintelen. Ook voelt de huid rondom mijn mond raar, alsof er water op zit. Mijn tong voelt dikker dan normaal en tot overmaat van ramp klemmen mijn kaken zich stijf op elkaar. Ik begin tegen mezelf te praten, nou ja, mompelen meer, omdat ik een beetje bang ben voor een hersenbloeding.

Als ik de selfie camera van mijn telefoon open kijkt een doodvermoeid en angstig, maar gelukkig geen scheef gezicht mij aan.

Ondanks alle ellende, weet ik mezelf toch een beetje te kalmeren. Mijn lijf voelt aan alsof ik 20 keer een marathon heb gelopen, en daarna nog een keertje in z’n achteruit. Ik gooi het op een paniekaanval, al kan ik echt niet bedenken waar die paniek vandaan zou moeten komen.

De volgende dag maak ik een afspraak bij de huisarts. Ik had gehoopt dat een nachtje slapen alle narigheid als sneeuw voor de zon zou laten verdwijnen, maar helaas. Nog steeds ben ik duizelig, nog steeds ben ik misselijk en nog steeds voel ik me eigenlijk gewoon ontzettend beroerd.

De huisarts zegt dat ik aan het hyperventileren ben, wat veroorzaakt wordt door spanningshoofdpijn. Eh, oké? Dat is zo’n diagnose waar ik echt helemaal niks mee kan. Hoezo spanning en hoezo hyperventileren? Hoe kan ik dat nou niet doorhebben dan? Zo spannend is mijn leven helemaal niet. Toch is het zo. Die spanningshoofdpijn drukt op mijn evenwichtsorgaan waardoor ik zo duizelig ben. Dit veroorzaakt weer misselijkheid en een algeheel gevoel van malaise wat de hyperventilatie weer versterkt.

Met een recept voor een bergje medicijnen die mij meer rust, minder pijn en minder misselijkheid moeten geven verlaat ik de praktijk.

Een dag later zit ik echter weer bij de huisarts. Mijn klachten zijn, ook met de medicatie, nog steeds aanwezig en ik trek het niet meer. De huisarts besluit een ECG te maken, oftewel, een hartfilmpje. Lekker gênant lig ik 5 minuten later in m’n blote boobs met allemaal plakkers op mijn lijf naar het plafond te staren terwijl de assistente tegen me aan het praten is. Ik hoor niet wat ze zegt, want ik ben veel te druk bezig met piekeren over mijn hart.

Halleluja praise the goddess, het hartfilmpje ziet er keurig uit! Maar al snel slaat de paniek weer toe, want wat is er dan wel aan de hand?

Met de huisarts bespreek ik de uitslag. Om hartproblemen echt uit te sluiten krijg ik een aanvullend cardio vasculair onderzoek en moet ik bloed laten prikken. De huisarts begint weer over de hyperventilatie en stelt voor dat ik bèta blokkers ga slikken. Ook moet ik even stoppen met de ritalin, omdat die alles wat kan versterken.

Door de hyperventilatie komt mijn lichaam in een continue staat van paraatheid. Mijn sympathisch zenuwstelsel zorgt ervoor dat mijn lijf direct kan vechten of vluchten zodra de pleuris uitbreekt. Superhandig mechanisme, vooral wanneer er ook echt sprake is van een dreigende situatie, maar in mijn geval, not so much. In mijn geval is er geen sprake van een dreigende situatie en toch doet mijn lichaam alsof dit wel zo is. En dat is echt ontzettend vermoeiend.

Mocht nou toch ineens de zombie apocalypse uitbreken en je ziet iemand als een bezetene met een bijl of samuraizwaard rondrennen en zombies de kop afhakken, ga er dan maar vanuit dat ik dat ben die even al die opgebouwde ‘fight or flight’ energie kwijt moet.

En nu? Tsja. Geen idee eigenlijk. De standaard tips bij hyperventilatie pas ik eigenlijk in het dagelijks leven al toe, ademhalingstechnieken, buikademhaling, ontspanning, yoga, meditatie, mindfulness, het is me allemaal niet onbekend. Wat het misschien wel nog frustrerender maakt, want hallo, dan doe ik dus kennelijk iets niet goed ofzo?

De bèta blokkers twijfel ik nog over, ik weet niet zo goed waarom, maar het voelt niet helemaal goed. Het voelt een beetje als een laatste redmiddel en voor mijn gevoel ben ik daar nog niet. Vandaag heb ik voor mezelf een nestje gemaakt, een fijn plekje met kussentjes, kaarsjes en andere dingen waar ik blij van word. Vandaag moest ik niets en mocht ik alles, keep it simple dacht ik. Heeft dit geholpen? Niet echt. Morgen ga ik naar de film en overmorgen heb ik een verjaardag. Allebei dingen waarvan ik nu al compleet in de stress schiet, want stel je nou voor dat ik ineens zo’n aanval krijg midden in de bios? Of op een kinderverjaardag? Maar ja, het leven gaat gewoon door hè en we maken er maar het beste van.

Voor iedereen die tot hier alles gelezen heeft, respect! Daarbij, it means a lot dat je mijn verhaal kennelijk zo de moeite waard vind dat je het helemaal uit wilt lezen. Ik dank jullie, vanuit de grond van mijn hart!

Ben je benieuwd geworden naar wat hyperventilatie nou eigenlijk is? Klik dan hier!

Liefs en heb een fijne avond!

Adem in, adem uit
Happiness can be found even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.
  • ademhaling
  • angst
  • hyperventilatie
  • paniekaanval
  • stress
  • 5 gedachten over “Adem in, adem uit”

    1. Rob schreef:
      9 mei 2019 om 21:34

      Best heftig, ik hoop dat je nu al iets rustiger bent?Je kunt ook mij altijd bellen hoor!!!Liefs Rob.

      Beantwoorden
      1. Leonie Hekking schreef:
        9 mei 2019 om 22:00

        Lief van je Rob, dank je wel!

        Beantwoorden
    2. Mark schreef:
      10 mei 2019 om 10:03

      Ohhh sjit, sterkte lieffie! Hang in there, het komt goed!

      Beantwoorden
      1. Leonie Hekking schreef:
        10 mei 2019 om 10:07

        Thnx Mark!

        Beantwoorden
    3. Pingback: Spanning (zonder sensatie) | Iets met Glitter | En een beetje stress

    Geef een reactie Antwoord annuleren

    Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

    Meest recente berichten

    • Moe
    • 10 dingen die ik heb geleerd sinds ik mama ben geworden
    • Aan de baby buiten mijn buik
    • Offline
    • 40 weken (and counting)

    Instagram

    liefs_leni

    My man @dns.from.the.lake supporting good whisky a My man @dns.from.the.lake supporting good whisky and awesome piercers ♥️
@lagavulinwhisky @soeshapiercing
..
.
#kutcorona #mondmasker #husband #safetyfirst #wandelen #outside #citylife #voorburg #stayhealthy #followtherules #whisky #scotch #lagavulin #awesomepiercer #soeshapiercing
    N A T Als je baby alleen maar in de wagen of aan d N A T
Als je baby alleen maar in de wagen of aan de borst wil slapen ziet dat er soms zo uit 🌧
..
.
#momlife #mama #wandelen #inderegen #babyquinn #bijna4maandenalweer #sept2020baby #joolz #kinderwagen #baby #natteboel #newmom #teamnosleep #wintersebui #instamom #outdoor #babygirl #moederschap #stappentelleraan #voorburg
    T O P N I N E 2 0 2 0 Wat een jaar.. Gelukkig is h T O P N I N E 2 0 2 0
Wat een jaar..
Gelukkig is het onwijs snel voorbij gegaan.
..
Ik was er 9 maanden van zwanger en de overige 3 een kersverse mama.
..
Het was het jaar waarin ik de ware betekenis van 'moe(der)' zijn ontdekte.
..
Het jaar waarin ik twijfelde aan ALLES omtrent het mama zijn. Waarom wilde ik dit?! Kan ik dit wel?!
..
Ik heb gelachen, maar zeker ook veel gehuild.
..
Ik heb me ontzettend eenzaam gevoeld, ondanks mijn nieuw verworven gezinnetje.
..
Het was het jaar waarin we ons huis verkochten en vertrokken naar Voorburg.
..
Het jaar waarin mijn lief langere tijd zonder werk zat.
..
Waarin ik voor de zoveelste keer niet wist wat ik nou wil in het leven.
..
Er sneuvelde vriendschap, maar andere banden werden juist hechter.
..
Wat. Een. Jaar.
..
Het was ook het jaar dat ik mama werd van dochter Quinn Maria ♥️
..
Het jaar waarin ik voor het eerst zoveel liefde voelde dat ik dacht dat mijn hart het zou begeven.
..
Het jaar waarin ik vergeef, vergeet en doorga. Niet eens voor mezelf, maar voor mijn lieve kleintje.
..
Het jaar waarin ik leer, elk dag weer een beetje meer.
..
2020, I'm glad to see you go 🙋🏻‍♀️
..
Voor 2021 heb ik dit keer geen grootse plannen. Ik zie het allemaal wel, zolang iedereen maar gezond is toch?
..
Wel wens ik jullie het allerbeste toe voor het nieuwe jaar. Dat al je wensen en dromen maar uit mogen komen. Maar bovenal wens ik dat je gelukkig, gezond en veilig mag zijn ✨
..
♥️ Met liefde ♥️
..
.
#topnine2020 #bye2020 #fuckyou2020 #pregnancy #becomingamom #happynewyear #hello2021 #momlife #familylife #wateenjaar #ietsmetglitter #nieuwemama #zwangerschap #mamazijn
    Genieten dit 🎄 .. De sweetbox van @jamey_bennet Genieten dit 🎄
..
De sweetbox van @jamey_bennett, echt een aanrader 🥰
..
.
#zoet #lekker #sweetbox #macarons #blondie #pecan #genieten #xmas #merrychristmas #enjoy #sweettooth #zoetekunst
    S C H O E N K A D O O T J E We hadden laatst onze S C H O E N K A D O O T J E
We hadden laatst onze schoentjes gezet toch? Dit leuke, gepersonaliseerde speenkoord heeft mama Sint voor Quinn gekocht bij @lytseboef.nl 🥰 #nospon ofzo hoor, gewoon een van mijn nieuwe favoriete webwinkels ♥️
.
Ohja, is de baby, net als het huis, al helemaal in kerstsferen? Misschien 🎄
..
.
#wiezoetis #sinterklaas #babyquinn #deleukste #schoenkadootje #sint #speenkoord #bibsspeen #kerst #december2020 #feestmaand #liefdevolopvoeden #nieuwemama #momlife
    Z O E T Eigenlijk heb ik een hekel aan sinterklaas Z O E T
Eigenlijk heb ik een hekel aan sinterklaas.. Kijk, ik ben namelijk jarig op 5 december. De beste man zelf kan er niks aan doen, maar dat leverde vooral vroeger ongemakkelijke situaties op zoals juffen die je verjaardag vergeten, want sinterklaas.
.
Al jaren roep ik dat, mocht ik ooit kinderen krijgen, ik toch echt niet met die idioterie mee ga doen.
.
En nu ben ik mama en wat denk je? Juist, ik vind het stiekem best leuk. Maar dan wel op mijn manier. Nu schoentje zetten en liedjes zingen vind ik prima, dit vergeet ze toch weer. Maar later m'n kind voorliegen? Neuh, daar pas ik voor. Hoe we dit dan wel gaan doen weet ik nog niet, maar gelukkig hebben we nog ff 😅
.
Voor nu geniet ik hier gewoon van, maar wel stiekem 🙃
Met @dvdmeer
..
.
#sinterklaas #schoengezetdikkepret #nieuwemama #drmartens #nike #babyschoentjemetzondermerk #kruidnoten #babyquinn #kadootje #marsepein #liedjezingen #liefdevolopvoeden
    m a m a l i e f d e Ik loop. Heen en weer en nog e m a m a l i e f d e
Ik loop.
Heen en weer en nog een keer.
Met jou op mijn arm.

Waarom ben je zo verdrietig?
Heb je pijn?
Ben je moe?
Of wil je gewoon bij me zijn?

Je wil niet drinken.
Trekt je hoofd weg en duwt tegen mijn buik.
Ontroostbaar.

Dus ga ik lopen
en nog meer lopen.
Met jou op mijn arm.

Je gehuil raakt me in mijn hart.
Gaat door merg en been.
Ik kan er bijna niet meer tegen.

En dan..

Dan voel ik je ontspannen,
je lijfje wordt zacht en zwaar.
Je ademhaling wordt rustig.
Je ogen gaan dicht.

Ik ga zitten op de rand van het bed.
Heel stil.
Heel zacht.
In het schemerlicht.

En ik kijk naar jou.
Mijn dochter, mijn meisje.
Zo klein en zo zoet.
Perfect.

In je slaap pak je mijn vinger.
Alsof je zeggen wil
laat me niet alleen mama.

Mijn hart loopt over van liefde.
Je gehuil ben ik alweer vergeten.

Jij bent het mooiste
wat mij ooit is overkomen.
Mijn trots en mijn liefde.
..
.
#eerlijkoverouderschap #mamazijn #babyquinn #liefdevolopvoeden #natuurlijkouderschap #breienenhaken #wolletjes #onvoorwaardelijkeliefde #mijnmeisje #babyhandje #nieuwemama #momlife #newmom #instamom #attachmentparenting #babygirl #loveofmylife #crochet #knitting
    Joehoe! 🙋🏻‍♀️ Dit ben ik terwijl ik mi Joehoe! 🙋🏻‍♀️
Dit ben ik terwijl ik mijn dochter voed in het openbaar.
..
Toen ik nog zwanger was vond ik dit wel een dingetje, zou ik het durven zomaar met de borsten bloot in het openbaar? Ik bedoel, als mijn kind honger heeft zal ik wel moeten, maar ik vond het best spannend.
..
Inmiddels zijn we ruim 10 weken verder en merk ik dat het me weinig doet. Daarom deze 'ode aan mijn borsten', de food source van mijn dochter ♥️♥️♥️
..
Waar heb ik inmiddels allemaal gevoed?
✓ In het bos (tot twee keer toe)
✓ Op de bank bij mijn mama
✓ Bij mijn schoonmoeder thuis
✓ In de auto
✓ Bij vrienden op de bank
✓ In de wachtruimte bij de verloskundige
✓ Bij het consultatiebureau 
..
Stelt nog niet zoveel voor, maar voor iemand die van plan was alleen maar thuis op de bank te voeden is dit mijlenver buiten haar comfort zone.
..
✨ En that's where the magic happens ✨
..
Het liefst voed ik nu overal waar ik kan, maar ja dankzij #kutcorona kom ik haast nergens, dus dat moet ff wachten.
📸 door papa @dvdmeer
..
.
#borstvoeding #babyquinn #nieuwemama #mama #trots #voedeninhetopenbaar #haagsebos #wandelenindenatuur #liefkleintje #buitenspelen #liefdevolopvoeden #natuurlijkouderschap #family #newmom #babygirl #attachmentparenting #sept2020baby #breastfeedingmom #instamom #momlife #cute #loveofmylife
    Een wolk van een dochter ☁️ Deze cutie kocht i Een wolk van een dochter ☁️
Deze cutie kocht ik bij @lytseboef.nl 😍
Lief he?!
..
.
#dochter #babyquinn #mijnmeisje #moederschap #mama #wolk #lief #liefdevolopvoeden #zoet #cute #cadeautje #crochet #babygirl #newmom #momlife #loveofmylife #present
    De liefste voetjes 🥰 Jeetje wat cliché dit, m De liefste voetjes 🥰
Jeetje wat cliché dit, maar wat gaat de tijd snel!
..
De eigenaresse van deze snoezige voetjes is alweer twee maanden. Twee maanden, hoe dan?!
..
In die twee maanden is ze uit de eerste maatjes gegroeid met d'r dikke billen, heeft ze leren brabbelen en wil ze graag het gesprek met je aangaan, is ze haar stembanden aan het ontdekken en vocaliseert ze er vrolijk op los (lees: gilt ze soms de boel bij elkaar 🙉), lijkt ze zich er eindelijk bij neergelegd te hebben dat papa en mama haar 1 keer per week in bad doen, verliest ze tijdens het badderen een hele bos (zo lijkt het) van haar schattige nesthaartjes, heeft ze haar vriendinnetje Evi ontmoet die net wat jonger is, maar zoveel kleiner lijkt, slaapt ze nog steeds het liefst op papa of mama en wordt ze nog steeds wakker met een flink humeurtje, net als d'r mama 🙊 
..
Lieve Quinn, mijn kleine aapje, wat ben je gegroeid zeg. Als ik naar je kijk zie ik geen pasgeboren baby meer, maar een piepkleine vrouw aan het begin van haar leven. Wat ben je lief, maar ook heftig en intens op momenten. Jij leert mij om geduldig te zijn, om te leven in het moment in plaats van morgen of gister. Jij haalt me uit mijn hoofd en brengt me naar mijn hart. Ik ben zó blij dat ik jouw mama mag zijn ♥ 
..
.
#mamavanquinn #babyvoetjes #lief #liefkleintje #mijnmeisje #nieuwemama #babyquinn #happysocks #liefdevolopvoeden #natuurlijkouderschap #sept2020baby #borstvoedingsmama #eerlijkoverouderschap #nieuwemama #newmom #babyfeet #motherhood #momlife #loveofmylife
    MOE MOEDER MOEDST Deze foto maakte mijn lief @dvdm MOE MOEDER MOEDST
Deze foto maakte mijn lief @dvdmeer op een onbewaakt moment. Ik, met baby Quinn tegen me aangeplakt. Zo zit ik 95% van de tijd overdag, de overige 5% zit ik op de wc, sta ik onder de douche of vouw ik ff snel de was op. Het is het beste gevoel ooit, maar het is ook onwijs vermoeiend en soms gewoon echt even niet leuk. En dat wil ik niet toegeven, want wat voor moeder ben ik dan?!
..
Daarom deze post, in alle eerlijkheid. Mama zijn is het mooiste wat me ooit is overkomen, maar het is ook mijn grootste uitdaging. Met wallen tot op m'n ballen (of borsten, mja dat rijmt niet he) beginnen we weer een nieuwe dag vol voeden, verschonen, spelen, knuffelen en in slaap sussen. Ja ik ben moe(der), maar als ik de eerste lachjes van mijn dochter zie krijg ik een energy boost en verdwijnen mijn zorgen even als sneeuw voor de zon. Zo is het best vol te houden. Haar lach is me alles waard ♥️
..
Oh en kennelijk kijk ik boos als ik moe ben #restingbitchface 🙈
..
.
#eerlijkoverouderschap #mamazijn #moederschap #babyquinn #moederdochter #moe #nieuwemama #sept2020baby #natuurlijkouderschap #8wekenoud #borstvoeding #borstvoedingsmama #babymeisje #newmom #attachmentparenting #babygirl
    Herfst wat ben je toch mooi 🍂🍁🍄 .. . #her Herfst wat ben je toch mooi 🍂🍁🍄
..
.
#herfst #herfstwandeling #favorieteseizoen #wandelen #blaadjesvallenvandebomen #sweaterweather #drmartens #autumnvibes🍁
    Follow me

    Abonneren

    Loading
    © 2021 Iets met Glitter | Aangedreven door Minimalist Blog WordPress thema