Iets wat ik regelmatig tegen mezelf zeg. En waar ik dan vervolgens niet naar luister. Ik heb namelijk AD(H)D en dat levert soms hilarische situaties op. Benieuwd naar de gekkigheid die ik nu weer heb meegemaakt? Lees dan snel verder!
Goed, ik heb dus ADD, al een tijdje hoor dus niks nieuws. ADD staat voor Attention Deficit Disorder. Het is ADHD zonder H, want die H zit alleen in mijn hoofd. De H in ADHD staat namelijk voor hyperactiviteit en op moeilijk stil kunnen zitten en drukte in mijn hoofd na heb ik daar geen last van.
Dat is allemaal leuk en aardig, maar hoe uit zich dat nou die ADD? Vooral op het gebied van concentratie heb ik het soms echt moeilijk. Nu ik een eigen bedrijf heb is het niet heel erg, uit het raam staren in de baas z’n tijd heb ik alleen mezelf mee zeg maar. Toen ik nog op school zat was het lastiger. Met name colleges vond ik een ramp. Anderhalf uur verplicht zitten luisteren naar het oh zo boeiende verhaal van de een of andere docent was echt een hel.
De meest simpele dingen kunnen voor mij een uitdaging zijn. Ergens lekker lunchen of wat drinken met vrienden vind ik leuk, maar tegelijk onwijs vermoeiend. Alles komt namelijk ongefilterd binnen. Terwijl ik naar mijn gesprekspartner probeer te luisteren hoor ik ook het gesprek van drie tafeltjes verder, hoor ik dat er in de keuken iets omvalt en hoor ik mensen binnenkomen en weggaan. Het kost me dan ook ontzettend veel moeite om uit al die ruis datgene te filteren dat voor mij belangrijk is, namelijk het verhaal van mijn gesprekspartner.
Het is dus altijd al een uitdaging geweest, maar je leert ermee omgaan. De combinatie ADD met angst en paniekaanvallen levert echter pas echt rare situaties op.
Gelukkig heb ik de laatste tijd geen echte ‘full blown’ paniekaanval gehad, op wat korte angstmomentjes na gaat het eigenlijk best oké. Waar ik wel last van heb is piekeren. Dat is an sich al gewoon kut, want het is niks meer dan stomme gedachten die steeds terugkomen. Maar piekeren en ADD is echt een ramp. Ik kan me dus druk maken om niks en dat dan in sneltreinvaart de hele dag lang. Dodelijk vermoeiend kan ik je vertellen.
Afgelopen dinsdag was weer zo’n pareltje van een dag. Om 18:15 had ik yogales en daarna zou ik gelijk door gaan naar de opa en oma van mijn lief. Sowieso zijn afspraken aan het eind van de middag al een ramp voor mij. Ik heb dan namelijk niks meer aan de rest van mijn dag, omdat ik de HELE tijd denk aan hoelaat ik weg moet, wat ik vooral niet moet vergeten en hoe ik er ga komen. Zo ook afgelopen dinsdag, hieronder even een greep uit mijn innerlijke chaos.
‘Straks yoga hé, ja klopt. Oké doe anders alvast je yogakleding aan, hoef je je daar niet om te kleden. Ja maar nee dat is niet handig, want ik moet daarna op visite bij opa en oma en ik kan daar moeilijk in mijn yoga outfitje gaan zitten. Oké, heb ik dan geen outfit die zowel voor yoga geschikt is als voor visite? Hmm nee niet echt. Nou, doe dan maar gewoon iets simpels aan en neem een yoga outfit mee. Vergeet ook je yogamat niet hé. Hoelaat moest ik ook alweer weg? Kijk even hoelaat het is dan. Huh, waar is de klok uit de keuken? Ohja geen batterijen meer, lekker handig. En je flesje water, ook niet vergeten. Oké doen we. Wat voor tas nemen we eigenlijk mee? Kut, mijn voeten zien er niet uit, allemaal eelt en afgebladderde nagellak. Hmm, misschien maar even fixen, want yoga doe ik graag op blote voeten en dat ziet er nu niet uit. *schraap schraap vijl vijl* Oké, ook maar even een lakje dan hé, want dat afgebladderde ziet er ook zo slordig uit. *lak lak lak* Kut! Ik wilde ook nog even boodschappen doen zodat mijn lief vanavond rijst bij zijn restje kan eten! Ja, de komende uren kan ik geen schoenen aan met die gelakte nagels en op slippers is nu veel te koud. Oké, dan maar even wachten en droogwapperen. *wapper wapper wapper* Kut, hoelaat is het nu? Moet ik al weg? KIJK NOU UIT VOOR JE TENEN! Had ik nou al een yoga outfitje? Moet ik niet ook nog even wat make up op doen voor na de yoga? Goed idee, doe maar even. *smeer smeer* Zooo klaar, kan er best mee door zo. NIET IN JE OGEN WRIJVEN! Hoelaat is het nu? Waar is de keukenklok? Ohja.. Zijn die verdomde nagels nou al droog? Duurt lang! Wat ga ik eigenlijk eten straks? Hallo Indy, wil je brokjes? Hee kijk het regent weer. Wanneer moest ik de glazenwasser ook alweer betalen? Is het al tijd om te gaan?’
En dat dan op repeat de hele fucking dag door. Het grappige is, dat ik hier achter de schermen van leelaleni.nl kan zien hoe de ‘leesbaarheid’ van mijn tekst is. Die was echt dik in orde voordat ik bovenstaand stukje schreef, een groene smiley gaf aan dat mijn tekst eenvoudig was om te lezen en overal stonden mooie groene vinkjes. En nu? Not so much. Een oranje smiley kijkt me lichtelijk teleurgesteld aan en rode kruisjes geven aan dat 1 sectie van mijn tekst te lang is en dat 1 van mijn paragrafen meer dan 150 woorden bevatten wat niet bevorderlijk is voor de leesbaarheid van mijn tekst. Ik weet het Yoast (zo heet die plug in), I feel ya. Het is namelijk ook niet bepaald bevorderlijk voor mijn mentale rust.
Eigenlijk zou ik wel een soort van interne Yoast willen hebben. Een soort mentale plug in die even op de rem trapt als je te snel gaat en je dan een oranje, teleurgestelde smiley laat zien. Zo van ho ho meisje, even rustig nou. Gelukkig ben ik sinds een week weer aan de ritalin, wel een lagere dosering dan eerst aangezien ik er hartkloppingen van kreeg die er weer voor zorgden dat ik in paniek raakte. De ritalin is voor mij een soort kunstmatig filter. Het zorgt er niet voor dat die drukte uit mijn hoofd is, maar het zorgt er wel voor dat ik die drukte kan laten zijn voor wat het is en me makkelijker kan focussen op andere dingen.
Soms kan het ontzettend vermoeiend zijn al die stress en chaos in mijn hoofd, maar gelukkig kan ik ook vaak genoeg om mezelf lachen. Zolang ik mezelf niet al te serieus neem en me niet laat meeslepen in die pieker chaos gaat het eigenlijk best oké. Ik ben ontzettend aan het genieten van de herfst trouwens. Echt by far mijn favoriete seizoen gewoon. Kom maar door met die warme truien, sloffen, dekentjes, thee en pumpkin spice EVERYTHING!