Het leed dat DHL Parcel heet

Oh oh oh lieve mensen, ik heb weer een schitterend verhaal voor jullie. Dit keer niet over babies of zwangerschap of mental health. Nee, dit keer over de ‘service’ (of, zoals de aanhalingstekens misschien al suggereren, het gebrek hieraan) van DHL Parcel. De afgelopen tijd hebben wij zoveel ellende met dit bedrijf mogen meemaken, hier moest gewoon even een stukje over geschreven worden. Benieuwd? Lees dan snel verder.

Het begon allemaal zo’n 8 weken geleden. Omdat onze katten het soms zwaar te verduren hebben met al die veranderingen in huis (verhuizing, zwangerschap) vonden wij dat het tijd was ze eens goed te verwennen met wat nieuw speelgoed. Bij Zooplus bestelden wij daarom twee krabpalen. Eentje om gewoon lekker te krabbelen en eentje inclusief mandjes, verstopplekjes en verdiepingen tot aan het plafond. Ideaal voor als de baby er straks is en ze zich even terug willen trekken.

Om een reden die ik nog steeds niet begrijp, verzendt Zooplus het ene pakket met PostNL en het andere met DHL Parcel. Het pakket wat verzonden is met PostNL hebben we, ondanks de drukte, een dag later binnen, helemaal mooi. Het pakket wat verzonden is met DHL Parcel laat op zich wachten.

Dag in dag uit check ik de track & trace link en steeds meer krijg ik het idee dat DHL een spelletje met mij speelt. Als er staat ‘de bezorger is onderweg en staat vandaag tussen 11:00 en 15:00 voor de deur’ dan neem ik dit aan voor waarheid en houd ik hier rekening mee. Ik blijf thuis voor die bezorger, wel zo netjes vind ik. Voor niks blijkt, want die bezorger komt niet. Een dag later komt voor mij niet uit, dus ik pas de bezorgdatum aan naar een dag die wel uitkomt, fijn dat ze die optie aanbieden toch? Nee hoor, want dan ineens blijkt het pakket 1 á 2 dagen vertraging opgelopen te hebben en is het nog maar de vraag wanneer ze dan wel komen. Ik bedoel, bied die optie dan ook niet aan, toch?

Wachten tot je een ons weegt

Ik wacht en ik wacht. Elke dag check ik die track & trace link en steeds weer hetzelfde verhaal. Het lijkt inmiddels wel alsof er op ieder moment een cameraploeg aan kan bellen om mede te delen dat we onderdeel zijn van een of ander flauw TV programma genaamd ‘Consumentje pesten’ ofzo. Contact met Zooplus levert ook weinig op, zij blijven volhouden dat het druk is bij DHL en dat mijn pakket toch echt binnen 1 á 2 dagen bezorgd moet worden.

Dan, vier weken na de besteldatum, wordt er aangebeld. Het blijkt DHL Parcel te zijn met ons pakket. Tot onze grote verbazing ziet het pakket eruit alsof het een reis rond de wereld heeft gemaakt, en not in a good way. Het is op allerlei plaatsen ingedeukt en gescheurd, de bovenkant is opengemaakt en slordig weer dichtgemaakt met DHL tape. Needless to say, dit slap excuus voor een pakket hebben wij geweigerd. Na contact met Zooplus wordt een nieuwe krabpaal opgestuurd en begint de hele ellende gewoon weer van voor af aan.

We bestellen nog een aantal andere zaken online, want met 30+ weken zwangerschap en #kutcorona is shoppen niet iets waar ik plezier aan beleef. Veel wordt bezorgd door PostNL en dat gaat helemaal goed. Zou DHL een voorbeeld aan moeten nemen. Eén van de bedrijven waar we bestellen heeft echter DHL als bezorg’service’ en zodra ik dit zie zakt de moed mij in de schoenen. Ik heb er inmiddels totaal geen vertrouwen meer in dat dit pakket mij in goede staat gaat bereiken en ik krijg nog gelijk ook. Na lang wachten krijg ik de melding dat mijn pakketje in de brievenbus is bezorgd. In mijn pyjama vlieg ik naar beneden (we wonen in een flat) en vol verwachting open ik de brievenbus. Leeg.

Hoe dan?

Stampvoetend sta ik in de lift. Stelletje prutsers, hoe dan?! ‘Uw pakket is bezorgd in de brievenbus’, nee GVD, leugenaars. Ik weet niet wat je hebt gedaan met mijn pakket, maar niet bezorgd in de brievenbus. Op een gegeven moment ga ik zelfs twijfelen aan mijn eigen ‘adresinvulkunsten’. Ik zal toch niet in een vlaag van zwangerschapsverstandsverbijstering het verkeerde adres ingevuld hebben? Of een verkeerde toevoeging ofzo? Gelukkig is het nog best goed gesteld met mijn brein en blijk ik alles gewoon goed te hebben ingevuld. Maar wat is dan wel het probleem?

Niemand weet wat het probleem is. Het vervelende is, dat ook niemand weet waar al die pakketjes zijn. En wij maar wachten. Net op het moment dat ik denk dat het niet gekker kan, wordt mijn geduld nogmaals op de proef gesteld. Het is maandag 29 juni in de avond als ik een mail krijg van DHL. In deze mail staat dat mijn pakket van Zooplus zojuist is bezorgd. Vol verbazing lees ik de mail, en nog een paar keer. Staat hier nou echt…? Huh..? Ik laat de mail lezen aan mijn lief en ook hij snapt er niks van. We kijken voor de deur, in de lift en beneden, maar vinden geen pakket. What. The. Fuck.

De volgende dag bel ik DHL en krijg ik een vriendelijke dame aan de telefoon. Helaas kan zij in haar systeem niets meer zien dan dat het pakket inderdaad bezorgd zou moeten zijn op maandag 29 juni om 22:04. Wat dus niet het geval is. Ik besluit een klacht in te dienen en een onderzoek op te starten. Ik krijg nog de tip om even bij de buren te checken en het DHL Servicepunt en mijn antwoord hierop is dat ik in een flat woon en ‘even’ bij de buren checken er dus niet in zit. Een DHL Servicepunt vind ik helemaal van de zotte, ik ga toch verdorie niet jullie werk doen?

Het nieuwe normaal

Die krabpaal kunnen we wel vergeten en ik besluit mijn geld terug te vragen bij Zooplus. Dan ga ik ‘m wel in de winkel halen. Hoe het staat met de klacht en het onderzoek heb ik geen idee van, de terugkoppeling van DHL is minimaal (lees: daar doen ze gewoon niet aan). Ik zou zo graag gewoon aan die bezorger willen vragen wat nou het probleem is? Kan hij/zij misschien niet lezen? Heeft hij/zij zijn/haar dag/week/maand/jaar niet? Ik zal het nooit weten.

Maar dan echt nooit, want de DHL bezorger die hier de pakketjes behoort af te geven heeft iets nieuws bedacht. Omdat ik ineens alles voor de bevalling in huis wil hebben ‘just in case’ was het tijd om een kraampakket te bestellen. Mijn oog viel op een heerlijk natuurlijk kraampakket van Pure Start welke, helaas, bezorgd zou worden door DHL. Eigenlijk had ik de hoop bij voorbaat al opgegeven, maar ik geloof in tweede kansen, en in derde en vierde en vijfde kennelijk. Misschien zou het dit keer wel goed gaan dacht ik naïef.

Er wordt beneden aangebeld, DHL. Wij doen de deur open met de intercom, vol goede hoop, zou het dan eindelijk eens goed gaan? We wachten. En we wachten. En we wachten nog wat meer. Dan krijg ik een mail binnen van DHL. ‘U was niet thuis dus wij hebben uw pakket bezorgd bij de buren’. Ik typ dit en ik voel mijn woede weer oplaaien. GVD!!!! STELLETJE &*@^%$! Ik pak mijn sleutels en loop richting de lift, in mijn hoofd al aan het oefenen hoe ik die DHL *piep* bezorger eens flink de waarheid ga vertellen. De lift komt, de deuren gaan open en wat zie ik? Mijn pakketjes en ernaast op de grond een ‘niet thuis’ briefje. Bezorger: nergens te bekennen.

Contactloze bezorging my ass

Ik ben helemaal voor contactloze bezorging, begrijp me niet verkeerd. Maar dit is gewoon het toppunt van luiheid. Wat denkt die bezorger? ‘Oh ja, 13A weer, fuck dat, ik flikker het gewoon in de lift en ze zoeken het maar uit’? Fucking luie nietsnut die je bent (goh ik hoop echt dat je dit leest, maar denk het niet). Doe je werk gewoon man, daar krijg je toch voor betaald? Wat is je probleem? Heb je toch op je donder gekregen van je leidinggevende en is dit jouw manier van wraak nemen? Idioot.

Goed, dit moest ik even kwijt. Het liefst met meer kleurige scheldwoorden, maar again, mama to be hé, dus we houden het (redelijk) netjes. Voor iedereen die nu denkt ‘ach het was misschien echt druk en dat doet ‘ie vast niet nog eens’ think again. Mijn lief verwachtte een pakketje met motorolie, er wordt aangebeld, DHL, wij doen open. Ik zeg tegen mijn lief dat hij alvast maar naar de lift moet lopen. Mijn lief heeft nog hoop dat het goedkomt. Dat komt het niet. Ook dit pakket is uit pure luiheid in de lift achtergelaten. Wat nou als wij dat niet doorhebben? Iedereen in de flat kan dit pakket vinden en meenemen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Ik richt me nu direct tot DHL Parcel, mochten ze dit lezen. Wat een stelletje prutsers werken er bij jullie zeg. Ik begrijp dat het druk is met #kutcorona en iedereen die maar online besteld, maar waarom gaat het bij PostNL dan wel goed? Zij hebben het ook druk, maar zij laten geen pakketten achter in de lift.

Voor mijn eigen verzendingen zal ik nooit meer gebruik maken van DHL en ook zal ik DHL afraden bij al mijn vrienden en kennissen. Ik zal zoveel klachten indienen dat ik op de zwarte lijst terecht kom, maar waarschijnlijk allemaal voor niets. Wat ik hiermee hoop te bereiken? In een perfecte wereld een betere service van DHL, maar dat is ijdele hoop denk ik. Met een welgemeend excuus van de bezorger van DHL neem ik ook al genoegen op dit punt, maar ook dat kan ik vergeten vrees ik. Dan maar gewoon wat negatieve publiciteit voor DHL en hun barslechte service. Al is het alleen maar even voor mijn emotioneel welbevinden. En misschien om anderen voor deze ellende te behoeden. DHL: you SUCK!